Сэтгэлд минь манан татхад
Балар ойруу орж
Сэмээрхэн
Хаан модон дээр очдогоо
Навчсыг нь төнхөж
Ёроолоос нь
Нарийхан модон жимбүүрээ олдогоо
Үлээхүйеэ намуухан эгшиг
Үзмийн модон дээр суух тэнгэрийн хүнд сонсдоно
Уулзаагүй удсан надруу мэнд мэдэх шиг харж
Уярч хэсэг нүдээ аньж сууснаа
Өмнөө байгаа тэнгэрээс цаас шиг урж аваад
Өнөөх дээрээ шүлэг тэрлэж орхино

0 сэтгэгдэл: